Op weg naar een duurzame toekomst

Door de oprichting van het Studiecentrum voor Kernenergie (SCK CEN) in 1952 wist België zich een vooraanstaande plaats te verwerven in de ontwikkeling van kernenergie en het onderzoek naar vreedzame nucleaire toepassingen. Aanvankelijk met de steun van de Verenigde Staten, maar sinds de jaren zestig steeds meer op eigen kracht, heeft het SCK CEN als stichting van openbaar nut een pioniersrol gespeeld in het onderzoek naar de reactortechnologie, de splijtstofcyclus, de productie van radio-isotopen, de opslag van radioactieve materialen en de nucleaire veiligheid. De geschiedenis van het SCK CEN illustreert de ambities en verwezenlijkingen van het Belgische nucleaire programma en de blijvende impact van België op het internationale toneel. Tegelijk gaat het boek in op de ruimere politieke context, de industriële belangen van de Belgische industrie, de groeiende communautaire spanningen, de soms moeizame Europese samenwerking, de gevolgen van de Belgische staatshervorming, de creatie van een nationaal wetenschapsbeleid en de wisselende perceptie van kernenergie in de publieke opinie. 

Geert Vanpaemel (1955) studeerde natuurkunde aan de KU Leuven maar legde zich nadien volledig toe op de wetenschapsgeschiedenis. Hij deed onderzoek over de geschiedenis van de wetenschappen in België na 1500, in het bijzonder met betrekking tot universiteitsgeschiedenis, wetenschapsbeleid en popularisering. Recent publiceerde hij een boek over de geschiedenis van de Leuvense faculteit Wetenschappen, en samen met Dirk De Bock over de invoering van de moderne wiskunde in België. Van 1995 tot 2004 was hij bijzonder hoogleraar op de Simon Stevin Leerstoel voor wetenschapsgeschiedenis aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Aan de KU Leuven doceerde hij tot zijn emeritaat in 2020 vakken over wetenschapsgeschiedenis en wetenschapscommunicatie.