Aurélia

'Met dat voorbeeld voor ogen ga ik proberen de indrukken van een lange periode van ziekte onder woorden te brengen, die zich geheel in het verborgene van mijn geest heeft afgespeeld; - en ik weet niet waarom ik die term ziekte gebruik, want wat mij betreft, ik heb me nog nooit zo gezond gevoeld.'

Zoals veel van zijn tijdgenoten voelde Nerval zich aangetrokken tot de ver­borgen wereld van droom en mystiek, die volgens hem evenveel of zelfs meer waarheid bevat dan de tastbare werkelijkheid. In zijn eerdere werk komt die wereld soms al zijdelings aan bod, maar in AURÉLIA neemt hij zich voor zijn dromen nauwgezet te verkennen en zo helder mogelijk weer te geven.
Als hij door zijn 'periode van ziekte' meerdere malen in een inrichting belandt, wil hij ook zijn ervaringen tijdens deze inzinkingen zorgvuldig onderzoeken.

AURÉLIA wordt daardoor een poging om greep te krijgen op het bestaan, hier en in die andere wereld, opgetekend in de poëtische, suggestieve taal van een groot schrijver.

Doordat Nerval in alle ontreddering, maar ook euforie een zekere afstand en lichtheid weet te bewaren, zal zijn relaas nog vele generaties kunnen blijven boeien.

In deze uitgave maakt Hannie Vermeer-­Pardoen, die eerder Nervals REIS NAAR DE ORIËNT vertaalde (2011), de wereld van AURÉLIA voor de Nederlandse lezer toegankelijk. De heldere tekeningen van Peter van Hugten geven het verhaal op hun beurt in treffende beelden weer.

Gérard de Nerval (in 1808 geboren als Gérard Labrunie) publiceerde gedichten, reisverslagen, toneel en romans. Hij was bevriend met schrijvers als Théophile Gautier, Heinrich Heine en Alexandre Dumas. In het laatste jaar van zijn leven werkte hij met tussenpozen aan AURÉLIA, tot zijn tragische zelfmoord in januari 1855. Zijn werk is van grote invloed geweest op de latere symbolisten en surrealisten.