De burger is moe

In pakweg vijftig jaar evolueerde onze maatschappij naar een interactieve samenleving, waar zowat alles binnen het bereik ligt. De creatieve postmoderne burger leeft hectisch en spendeert en ontwikkelt intussen flexibele strategieën om te functioneren én te onthaasten. In onze contreien heeft de burger het niet slecht en zou hij dus gelukkig moeten zijn. En toch is de burger niet altijd tevreden en vooral moe.

Moe zijn is een veelgehoorde klacht. Moe zijn hoort bij ziekte, maar ook bij het affectieve leven en is soms een metafoor. Bovendien lijkt het of het vermoeidheidsentiment los staat van alle evolutie. In dit boek volgen we enkele lotgevallen van chronische vermoeidheid. Chronische vermoeidheid scheerde hoge toppen ten tijde van Freud’s theorie omtrent de moderne nervositeit en is vandaag nog steeds razend actueel. Dit boek zet diverse verklaringen van vermoeidheid op een rijtje. Het bespreekt diverse oorzakelijke theorieën en de effecten ervan op het maatschappelijke debat. Ten slotte gaat het in op de invloed van het geldende sociale discours en haar actoren op de presentatie en de benadering van affectieve klachten.