De wetten en koninklijke besluiten inzake overheidsopdrachten, van toepassing sedert 1 juli 2013, werden in 2014 substantieel gewijzigd.
Deze wijzigingen zullen zich de komende jaren verderzetten, gezien de toekomstige en noodzakelijke omzetting van de drie nieuwe Europese richtlijnen van 26 februari 2014 zich aankondigt.
Het werk behandelt de vandaag de dag van toepassing zijnde regelgeving, waarbij de verbanden met toekomstige wijzigingen al worden toegelicht.
Het eerste deel behandelt de onmisbare en onvermijdbare basiselementen in deze materie: definitie van een overheidsopdracht, de gunningswijzen, het onderscheid van opdracht naar voorwerp toe, basisbeginselen, bekendmakingsregels, …
Het tweede deel stelt de verschillende plaatsingswijzen, gunningsprocedures en aanvullende procedures voor. De dubbele specificiteit van dit deel komt voort uit het feit dat 1° de gunningsprocedures worden besproken in een omgekeerde volgorde dan gewoonlijk het geval is: beginnend bij de onderhandelingsprocedures zonder en met bekendmaking, om vervolgens na de beperkte procedures, te eindigen bij de open procedures en de concurrentiedialoog, en 2° bij elk van de procedures de volledige plaatsingschronologie wordt toegelicht. De keuze voor deze aanpak zou verrassend kunnen overkomen. Maar in de feiten zien we dat de vroegere uitzonderingsprocedures, door de uitbreiding van de wettelijke mogelijkheden om ze te gebruiken, meer en meer als standaardprocedures worden ervaren.
Het derde deel behandelt de uitvoering van de opdracht, vertrekkend vanuit een chronologie van deze uitvoering. Dit deel wordt op synoptische wijze uitgewerkt.
Het vierde deel behandelt bijkomende vraagstukken in de rand van de overheidsopdrachten, maar daarom niet minder van belang, zoals ethiek, erkenning en onderaanneming.
Het vijfde deel tenslotte behandelt de problematiek van informatie en motivering, alsook de rechtsmiddelen.
Het werk in zijn geheel, bijgehouden tot 31 december 2015, steunt op een veelvoud aan voorbeelden komende uit zowel de rechtspraak als uit de praktijk. Daarnaast wordt waar mogelijk gebruik gemaakt van tips om de gebruiker van de wetgeving overheidsopdrachten maximaal te doen slagen in zijn opzet. Daarnaast wordt het boek tevens onderbouwd met de nuttige referenties qua rechtspraak en rechtsleer en verwijst het naar de werken ten gronde waar dit nuttig wordt geacht.
