Ziekenhuisnetwerken

Omdat de bestaande samenwerkingsmodellen voor ziekenhuizen vrijblijvend waren en niet langer voldeden om de toegankelijkheid, de betaalbaarheid en de kwaliteit van de zorg te garanderen, werd een nieuwe verplichte samenwerkingsstructuur in de Ziekenhuiswet ingeschreven met de Netwerkwet van 28 februari 2019. Sinds 1 januari 2020 zijn ziekenhuizen verplicht om samen te werken in het kader van een locoregionaal klinisch ziekenhuisnetwerk. De wetgever heeft zich, om verschillende redenen, bewust beperkt tot het vastleggen van de minimale vereisten waaraan deze netwerken moeten voldoen.In dit boek wordt uitgebreid stilgestaan bij de redenen voor de oprichting van ziekenhuisnetwerken en worden ze vergeleken met de daarvoor al bestaande samenwerkingsmodellen, die nog steeds bestaan en die eerst in kaart worden gebracht. De basiskenmerken waaraan ziekenhuisnetwerken moeten voldoen, worden een voor een toegelicht. Ook wordt stilgestaan bij de samenstelling, de bevoegdheden en de werkwijze van de organen waarover elk ziekenhuisnetwerk moet beschikken: een netwerkbeheer, een functie netwerkhoofdarts en een medische netwerkraad. In afzonderlijke hoofdstukken worden ten slotte het statuut van de ziekenhuisarts en de patiëntenrechten besprokenDe auteur: Christophe Lemmens is advocaat-partner in het advocatenkantoor Dewallens & partners en is gespecialiseerd in het gezondheidsrecht in ruime zin. Doorheen de jaren heeft hij zich toegelegd op onder meer zorgnetwerken, het opzetten van samenwerkingsstructuren, corporate healthcare en healthcare governance. Zo schreef hij het hoofdstuk over samenwerkingsverbanden tussen ziekenhuizen in het Handboek Gezondheidsrecht. Daarnaast is hij als gastprofessor verbonden aan de UAntwerpen, waar hij de module patiëntenrechten doceert in het kader van de Leerstoel Gezondheidsrecht en Gezondheidsethiek (AHLEC).