Hysterie en psychoanalyse

Alle zwartboeken ten spijt is de psychoanalyse nog altijd springlevend, niet in het minst in de psychiatrische en psychotherapeutische praktijk. Klein, Lacan, Winnicott, Bion en vele anderen verbreedden immers Freuds visie en steeds opnieuw werden bestaande opvattingen geïnvalideerd en door nieuwe hypothesen vervangen. In het eerste deel van dit boek worden de lotgevallen van de hysterie onderzocht. Wat is er sedert het verschijnen van Freuds en Breuers werk 110 jaar geleden van de hysterie geworden? Als psychiatrische diagnose blijkt ze immers onrustwekkend verdwenen. Een tweede deel beantwoordt de vraag hoe het 150 jaar na Freuds geboorte met diens `zorgenkind', de psychoanalyse, gesteld is. Is zij bijvoorbeeld eindig of oneindig?

In de open, anti-dogmatische geest die Jung zo voorstond, formuleren de auteurs een antwoord op deze vragen. Het resultaat is een boeiende caleidoscoop van theorieën en standpunten.