Filosofische decamerone

Filosofische Decamerone is een soort vakantie in en voor de filosofie: tien dagen volledig gewijd aan de geschiedenis van de filosofie. Elk hoofdstuk is één dag in deze tiendaagse filosofische beleving. Anders dan in Boccaccio’s Decamerone wordt er maar één filosoof per dag besproken aan de hand van een van zijn of haar teksten. Filosofische Decamerone is geschreven vanuit de overtuiging dat de omgang met het verleden van de filosofie alleen de vorm kan aannemen van een selectieve reis die niets wil bewijzen maar alleen met een aantal voorbeelden wil tonen wat de filosofie in haar constitutieve diversiteit is geweest.

Het parcours door de geschiedenis van de wijsbegeerte begint in het Griekenland van de vijfde eeuw voor Christus met Heraclitus en eindigt in het hedendaagse Spanje met Preciado. De weg door tijd en ruimte naar Spanje loopt echter niet rechtstreeks. Van Efeze naar het Athene van Plato en Aristoteles. Dan terug naar het Oosten, naar het Bagdad van Al-Farabi. En van daaruit naar Königsberg en Berlijn en de verlichting van Kant. Na hem zijn Wollstonecraft en Londen aan de beurt, opnieuw over de verlichting maar dit keer na de Franse Revolutie. Via het Jena van Fichte arriveert dit boek in het Parijs van de Beauvoir, om dan even terug naar Duitsland te keren voor een bezoek aan Heideggers Zwarte Woud. Na Heidegger ligt alles klaar voor de laatste reisdag, waarop Preciado’s thesis van de farmacopornografische era wordt besproken.

Emiliano Acosta is hoofddocent wijsbegeerte aan de Vrije Universiteit Brussel, gastdocent aan de Universiteit Gent en de Università di Catania en alumnus van de Jonge Academie van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. Hij is auteur van Schiller versus Fichte (2011) en Plato lezen (2020).